پنج فناوری اصلی چاپ و قالب‌گیری سرامیک سه بعدی در سراسر جهان وجود دارد: IJP، FDM، LOM، SLS و SLA.مقاله قبلی IJP را توضیح می دهد.امروز اجازه دهید با FDM شروع کنیم.

FDM، مشابه قالب‌گیری ذوب شده برای چاپ سه بعدی پلاستیکی، معمولاً با تعامل 3 جزء به دست می‌آید: رول تغذیه، آستین راهنما و هد چاپ.

فرآیند شکل دهی شامل مواد فیلامنت مذاب داغ (مخلوط با پودر سرامیکی) است که از غلتک های تغذیه عبور کرده و تحت تأثیر غلتک های متحرک و فعال وارد آستین راهنما می شود و از اصطکاک کم آستین راهنما برای گرم کردن و ذوب شدن مواد رشته استفاده می کند. در نازل به صورت دقیق و پیوسته، ماده کامپوزیت اکسترود شده در زیر اختلاف دما جامد می شود و طبق طرح تعیین شده چاپ می شود.

اگرچه این فناوری امکان ادغام انواع مواد را فراهم می کند، قطر نازل محدود است، ساختار دارای محدودیت ها و دقت پایین است که برای زمینه صنایع دستی سرامیک و ساخت بیولوژیکی مواد متخلخل مناسب تر است.فرآیند تولید نیاز به ساختار پشتیبانی دارد، دمای بالای نازل و مواد خام مورد نیاز مشکلات فنی هستند.

(برای چاپ سرامیک، شیشه و دستگاه های کامپوزیت با چگالی بالا)

LOM، یک فرآیند انباشته مواد ورق نازک، همچنین به عنوان برش انتخابی مواد نازک شکل شناخته می شود، یک فرآیند لایه مستقیم به قسمت سه بعدی با برش لیزری مواد فیلم (با کلاسور)، حرکت میز بالابر، برش پشته در لایه ها است. و چسباندن آن تحت تأثیر قطعات فشرده با پیوند گرم تشکیل می شود.

آنها سریع هستند، برای ساخت قطعات پیچیده لایه ای مناسب هستند، به ساختار پشتیبانی نیاز ندارند و پردازش آنها نسبتاً ساده است.پولک های سرامیکی را می توان با استفاده از روش ریخته گری جریانی تهیه کرد که یک فناوری بالغ در داخل و خارج از کشور است و مواد اولیه آن به راحتی و به سرعت در دسترس است.

با این حال، ماده انتخاب شده باید برش داده شود و روی هم چیده شود، که به ناچار منجر به مقدار زیادی ضایعات مواد می شود و میزان استفاده باید بهبود یابد، در حالی که فرآیند برش لیزری هزینه های چاپ را افزایش می دهد.برای چاپ اجسام پیچیده و توخالی مناسب نیست، بین لایه‌ها اثر پله‌ای واضح‌تر وجود دارد و لبه تمام‌شده باید صیقل داده و سنباده شود.